فیستول را چگونه تشخیص می دهند؟

معاینه تحت بی‌حسی (یا بیهوشی)

پس از تزریق ماده بی‌حسی یا بیهوشی، معاینه ناحیه بین مقعد و آلت، معاینه دیجیتالی مقعد (DER) و آنوسکوپی انجام می‌شود. این معاینه می‌بایست قبل از اقدام به انجام جراحی انجام شود، خصوصاً اگر ارزیابی سرپایی باعث ناراحتی شده یا به تشخیص مسیر فیستول کمکی نکرده‌ باشد.

برای کمک به تعیین محل فیستول و مهمتر از آن، شناسایی منفذ داخلی، چند تکنیک ابداع شده است که عبارتند از:

• پزشک آب اکسیژنه، شیر یا آبی متیلن رقیق را به منفذ بیرونی تزریق می‌کند و بررسی می‌کند که آیا ماده تزریق شده از خط دندانه‌ای خارج می‌شود یا خیر؛ تجربه ما نشان داده که آبی متیلن بیش از آنکه به شناسایی منفذ کمک کند، مانع از دیده شدن محل آن می‌شود.‌
• کشیدن یا فشار دادن روی منفذ بیرونی نیز باعث بیرون‌زدگی یا فرورفته شدن دهانه فیستول شده و به مشخص شدن مسیر آن کمک می‌کند.
• وارد کردن یک پروب (میله فلزی نازک، قابل انعطاف و نرم که نوک کُندی دارد) از طریق منفذ بیرونی، به تشخیص جهت مسیر فیستول کمک می‌کند؛ اگر پروب پس از طی کردن چند میلی‌متر به خط دندانه‌ای برسد، می‌تواند حدس زد که مسیر فیستول مستقیم است (باید مراقب بود که با اعمال فشار بیش از اندازه یک مسیر دیگر باز نشود).

پروکتوسیگموئیدوسکوپی/کوونوسکوپی

با انجام سیگموئیدوسکوپی انعطاف‌ناپذیر در هنگام ارزیابی اولیه می‌توان مطمئن شد که بیماری‌های دیگر نقشی در علائم به وجود آمده ندارند. در ادامه نیز اگر نیاز شد روده بزرگ بیشتر بررسی می‌شود.

فیستول